Merhaba arkadaşlar!

Umarım herkesin tatili iyi geçiyordur. Tatilde değilseniz, umarım dersleriniz iyi gidiyordur.

Ben Kıbrıs’daki evime geleli 5 gün oldu!

Ailemi, arkadaşlarımı, ev yemekleri ve özellikle köpeklerimi ne kadar özlediğimi farketmemiştim!

Bu paskalya tatili, evimi çok özlediğim halde, bana Guildford’daki hayatımı nasıl sürdürdüğümü bir defa daha hatırlattı.

Aile, Arkadaşlar ve Köpeklerim

Guildford’da kendimi evde hissetmemin bir yöntemi, odamı fotoğraflarla süslemektir. Dostlarım, çektirdiğim fotoğraflar, ailem (köpeklerim dahil) odamdaki mevcut olan ilan tahtasının üzerine yerleştirip, ‘şöhret tahtası’ adını verdim. Biliyorum çok komik ve çocukca geliyor ama bana güvenin işe yarıyor çünkü odanızı evinizmiş gibi süsleyip, ev özlemini kolaylaştırabilirsiniz.

İlk senemde, fotoğraflar dışında, ailemden onlara ait küçük bir anı vermelerini istemiştim. Bunlar Guildford’daki odama koymak içindi. Ablamın verdiği küçük ayıcık, annemin verdiği kendi yüzüğü ile, korktuğum kadar kendimi yalnız hissetmemiştim. Üstelik, ailenizle yaptığınız face-time’ın etkisini unutmayın! Her zaman yardımcı oluyorlar! Ailenize zaman ayırmayı ihmal etmeyin, 5 dk bile olsa konuşunuz.

Arkadaşlarım söz konusu olunca, kendimi çok şanşlı hissediyorum çünkü hepsi İngilterede okuyor. Aramındaki en uzak yolculuk 2.5 saattir! Fakat, hasretliğimizi gidermeye en çok katkı sağlayan HERGÜN konuşmaktır!

Ev yemekleri

Eve dönüşümde en çok sevdiğim anneannemin yemekleridir! Anneanne yemeğini kim sevmez ki?

Benim yemek pişirme tarzım, anneannemin tarifelerini yazıp, denemekle başladı. Ben buna geçen sene başlamıştım ve yurdumda kendi yemeklerimi pişirmek için daha fazla zaman ayırmaya başladım. Yurtdaki arkadaşlarıma da pişiriyordum, böylece arkadaş ilişkilerimizi daha hızlı ilerlemesini sağlamıştım.

Ne yazık ki, bu sene çok yoğun geçtiği için, her gün pişiremiyordum. Ayni ve benzer kültürlerden edindiğim yakın arkadaşlarım sayesinde ev yemeklerini halen yeme şansım oluyor. Arkadaşlarım bütün malzemeleri alıyorlar ve pişirdikten sonra bizi yemeğe davet ediyorlar (biz ise bütün günümüzü kütüphane de çalışmakla geçiriyoruz…).

Tabii ki yemekten sonra bulaşıkları yıkamaya ve tertiplemeye yardım ediyoruz!

Eve bağlılığımızın en iyi yolu ise kültürümüzü kutlamaktır. Bizim kültürümüz yemekde kutlanıldığı biliniyor!

Sizinle ev özlemimi nasıl giderdiğim hakkında bahsetmek istedim. Umarım, genel olarak ve özellikle de seneye yardımcı olacak birkaç fikir vermişimdir! 🙂

Herkese güzel bir hafta sonu diliyorum!

 

Hi everyone!

I hope you are all having a lovely break, if you do have a holiday, if not I hope your studying is going well.

It has been 5 days since I came back home!

I did not realise how much I have missed my family, friends, home-cooked food and especially my dogs!

This easter break has reminded me how I have maintained my individual life in Guildford even though I was home-sick.

Family, Friends and Dogs

One of the ways I make myself feel at home is decorating my room with photographs. I printed out photographs of my closest family (pets included) and friends which I stuck on to the pin board, calling it ‘board of fame’. I know it sounds cheesy, but trust me if you decorate your room and make it feel like home, it eases home-sickness.

Other than photographs, in my first year, I made my family members give me something small for me to put in my room in Guildford. From a small stuffed toy given by my sister to one of my mother’s rings, I never felt as alone as I thought I would. Also, never under-estimate the benefit of face-times with your family! They always help! Make time to talk to your family even if it is for 5 minutes.

When it comes to my friends, I am lucky to have all of my closest friends studying in the UK. The furthest we have to travel to see each other is 2.5 hours! However, the most helpful thing for staying in contact with them is talking EVERYDAY!

Home-cooked food

My favourite part of being back home is grandma’s cooking! I mean who doesn’t love grandma’s food?

The way I try to cook home-cooked food is by writing down my grandma’s recipes and trying them. I started doing this last year when I created more time to cook in my accommodation. I cooked for my flat-mates as well which was a good opportunity for us to bond.

Unfortunately, this year has been hectic which is why I haven’t had the time to cook everyday. Thanks to my friends from the same and similar cultures, I still have the opportunity to eat home-cooked cuisines. My friends would go and shop for the ingredients and cook home-made, traditional food for me and my other friends (who spend nearly all day at the library…).

Of course we would help with the washing-up afterwards!

The best way of connecting with your home is by celebrating your culture. My culture is mostly based around food!

I wanted to share my way of dealing with being home-sick. I hope I have given ideas on how to cope in general and especially for next year! 🙂

Enjoy your weekend!